Als je (meer) via het internet gaat werken, komt vroeg of laat het moment dat je te maken hebt met praktijken die niet koosjer zijn.
Zelf vind ik ethiek, oprechtheid en betrouwbaarheid essentieel als je via het internet je bedrijf gaat opbouwen. Recent heb ik zelf een aantal situaties ervaren die absoluut niet prettig waren. Hoe meer je op het internet ronddwaalt, hoe meer je hoort, ziet en meemaakt. Wie nooit met de wagen rijdt, zal ook nooit botsen natuurlijk. Na al die jaren professioneel met internet bezig te zijn, heb ik een zesde zintuig ontwikkeld voor 'fishy' zaken. Ik geloof de 'snel-rijk'-verhalen niet meer, al die wondermiddelen blijken veel geld te kosten en niks op te leveren, en van talloze piramide-systemen worden alleen de zogenaamde 'goeroes' bovenaan beter. Ondanks mijn professionele intuïtie, ben ik in de voorbije maanden toch een paar keer flink beduveld. Ik heb de nodige stappen gezet, maar het heeft me veel energie gekost. Die energie wil ik jou graag besparen. Misschien even een belangrijke opmerking voor je verder leest. Mijn eigen basis in leven en bedrijf is er één van vertrouwen, en geloof in het goede. Klanten weten dat ik soepel ben, geloof hecht aan de argumenten van anderen, en steeds zoek naar een leefbare en correcte oplossing voor iedereen. Dat neemt niet weg dat je realistisch moet zijn, en moet beseffen dat er -net als in de tastbare wereld 'out there' - situaties voorkomen die niet ok zijn. Ik deel graag met jou hieronder 3 internet-wanpraktijken én hoe je er als zelfstandig dienstverlener mee omgaat.
1. Je discussie op een sociale netwerk wordt 'gekaapt' door iemand die per sé zijn eigen ding in het zonlicht wil zetten.
Het is me een paar keer overkomen: op LinkedIn (bijvoorbeeld) een interessant onderwerp aanbrengen via een artikel, of een activiteit (voorzichtig) bekend maken. Komt er plots iemand die zich heftig op de discussie gooit en op een giftige manier het hele onderwerp belachelijk maakt. Tja, daar sta je dan... Wat zou jij doen? Zou jij driftig in het verweer gaan? Ga je op jouw beurt de reactie belachelijk maken? Of laat je de discussie volledig los? Zeker als je een artikel geschreven hebt of een vraag gesteld hebt, is je eerste reactie er meestal één van verontwaardiging. Dit artikel is immers jouw 'kindje', jij hebt er zoveel energie in gestoken, je hebt ervoor gezorgd, je hebt er je hart en ziel in gelegd. Dan voelt een aanval op het artikel of het onderwerp als een persoonlijke aanval op jou. Een mens zou toch van minder furieus worden? Toch raad ik je aan om al je verstand bij elkaar te rapen, en bedaard en begripvol te reageren. Het is niet omdat een ander zich van een minder fraaie kant laat zien, dat jij dat ook moet doen. Niet alleen creëert het negatieve energie als jij je laat meeslepen in een dergelijke discussie, bovendien loop je ook imagoschade op. Hoe kan je naar (toekomstige) klanten een degelijke, evenwichtige indruk maken als jij op een emotionele toer gaat in een welles-nietes-verhaal? Bovendien dien je je te realiseren dat sociale netwerken dan wel vluchtig lijken, maar dat jouw reacties een eigen leven kunnen gaan leiden. Sommige discussies worden maanden -of zelfs jaren- later nog bekeken. En dan zwijgen we maar over zoekmachines die genadeloos jouw uitlatingen inventariseren... Het hoofd koel houden dus, even diep ademhalen en tot (minstens) tien tellen, en dan pas reageren. Of doe zoals ik: laat de discussie een halve dag rusten, ga dan pas rustig reageren. Als het echt te gortig wordt, laat de discussie dan los en zeg dit ook. 2. Een 'gratis' dienst blijkt nadien toch betalend te zijn. Je krijgt de indruk een gratis proefabonnement te kopen, maar krijgt toch een fikse factuur. Of je krijgt de melding dat je vanaf nu lid bent van dienst X en dat elke maand een bedrag van je rekening gaat. Dit is ronduit misleidend. Als je zelfstandig dienstverlener bent, weet je hoe belangrijk een eerlijke communicatie naar je klanten is. Dit is het absolute minimum als je tevreden klanten wil. Een gratis aanbod hoort ook echt gratis te zijn. Vanzelfsprekend kan je wel iets in ruil vragen. Mijn gratis E-book is bijvoorbeeld echt gratis, maar je moet er wel je naam en e-mailadres voor achterlaten (anders kan ik je ook de leuke extra's niet toesturen!). Soms krijg ik vragen over de 'betaal sociaal'-functie: sommigen denken dat dit toch weer geld kost. Ik kan die klanten helemaal geruststellen: ook 'betaal sociaal' kost je niets, alleen een bericht op Facebook of een tweet. Valt mee, toch? Anders wordt het wanneer je na een gratis aanmelding op één of andere website, een hele reeks vakjes moet af- of aanvinken. Wees dan op je hoede: vaak wordt deze techniek gebruik om je slinks één en ander te laten toezeggen. Zeker in combinatie met het doorgeven van je betalingsgegevens (een courant gebruik bij bepaalde abonnementsdiensten) moet je dan je tijd nemen om te zorgen dat je geen andere financiële engagementen aangaat. Wat als je merkt dat je er in geluisd bent? Neem dan direct actie. Stel niet uit, maar ga direct contact opnemen: zoek liefst een telefoonnummer (ook als dat naar het buitenland is!), ga bellen, mailen, ... om je abonnement op te zeggen. Meestal wordt het jou niet gemakkelijk gemaakt om ervan af te geraken (waarom zouden ze...?) maar houdt vol. Ook voor iets wat maar 10 dollar per maand kost, is het de moeite waard om te reageren. 3. Je identiteit wordt gestolen door iemand anders. Een klant van mij kwam het recent tegen: haar naam en telefoonnummer werden kwistig rondgestrooid op plekken waar ze niet actief is. Mij overkwam het ook recent. In mijn naam werden zakelijke afspraken gemaakt, compleet met mijn contactgegevens erbij. Op het eerste zicht enkel imagoschade, al is het niet uitgesloten dat ik ook zakelijk verlies geleden heb. Het moeilijke is immers dat je niet weet wat je niet weet. Ik ben erg geschrokken van de emotionele impact die zoiets heeft. Ook nu nog terwijl ik dit artikel schrijf, voel ik mijn maag samentrekken. Dat iemand zich als mij voordoet, en afspraken maakt en gegevens doorstuurt is choquerend. Niet enkel mijn identiteit is in gevaar, ook mijn professionele reputatie ligt op zo'n moment aan scherven. Wat doe jij als het jou overkomt? Ik raad je aan om zoveel mogelijk bewijsmateriaal te zoeken en uit te printen. Vergis je niet: hier kruipt een hele hoop energie en tijd in. Toch is dit belangrijk. Ook als je de dader niet kent, is het belangrijk dat je klacht indient bij de politie. Je uitgeven voor iemand anders is strafbaar. Het internet gebruiken om anderen zakelijk schade toe te brengen is dat ook. Internetfraude is een snel opkomende vorm van ernstige criminaliteit. Zeker als je een eigen bedrijf hebt dat het internet professioneel inzet (en welk bedrijf doet dat nu niet??) moet je je indekken tegen nog komende schade. Een klacht indienen is daarbij essentieel. Let op: ga noot zomaar iemand beschuldigen. Zoek bewijsmateriaal in jouw eigen gegevens, maar ga niet zelf detective spelen en anderen publiekelijk verdenken. Daardoor zou jij immers wel eens zelf in de problemen kunnen geraken. Dien een klacht in, geef zoveel mogelijk informatie maar laat het opsporen van verdachten over aan politie en gerecht. Elk zijn specialiteit en verantwoordelijkheid. Ter afronding: voor sommigen is het internet een speeltuin. Het is 'niet echt', 'virtueel' en 'slechts om te spelen'. De anonimiteit verleidt sommigen om te doen wat ze in de 'echte wereld' nooit zouden durven. Het kan toch allemaal geen kwaad? Zij vergissen zich. Voor mij en duizenden andere zelfstandige dienstverleners is het internet de motor van onze bedrijven. Deze 'virtuele' wereld is voor ons van levensbelang, en erg tastbaar. De wereld moet een veilige en hoffelijke plek zijn: offline én online. Daar kunnen we allemaal aan meehelpen. Warme groet, Ilse |
Lieve Ilse, ik hoop uit de grond vn mn hart dat verdere ellende je bespaart blijft! Het internet is inderdaad een geweldige tool, maar kan net zoals alles door mensen met slechte intenties verkeerd worden gebruikt.
En dat van die betaalabonnementen die doorlopen als je niet x tijd op voorhand opzegt en dan ineens Hup van je visa verdwijnt, daar kan ik ook behoorlijk lastig van worden :-))
Hey Petra, bedankt voor je support ;-)